देव बाप्पा झाला प्रसन्न

देव झाला प्रसन्न आणि समोर आला तथास्तु म्हणत
पण वत्सा "कंडी शन अप्लाय" हे ठेवा बर ध्यानात
भक्त गडब डला आणि विचारू लागला
देवा स्वर्गात पण हा "फंडा " कधी इम्प्लीमेंट झाला
देव म्हणाला "अरे आज काल औथरि टी बदललीय
मग अशी युक्ती देवांच्या पॅनेल ने ठरवलीय
वरदान सुद्धा "इन्स्टॉल मेण्ट " मध्ये द्यावे लागते
नाहीतर "भस्मासुर " निर्माण होण्याची भीती असते
प्रत्येकालाच हवा असतो आश्वासनाचा मेवा
हरवलाय कुठे तरी सामाधानांचा ठेवा
तुमचे बरे आहे तुम्ही कलियुग कलियुग म्हणु शकता
मी डोळे बंद करून बसू शकत नाही ना भक्ता
काय करू आताशा देव होण्याचा पण कंटाळा आलाय
रिटायर होवून कैलासा वर सेटल होण्याचा प्लान केलाय

Visit Us at

Va. Pu. Kale. वपूर्झा

एकदा केव्हातरी शांतपणे बसावं आणि वयानुसार आपण काय काय गोष्टी सोडल्या ह्याचा आढावा मग लक्षात येतं, की आपण गाभुळलेली चिंच बरयाच वर्षात खाल्ली नाही, जत्रेत मिळणारी पत्र्याची शिट्टी वाजवलेली नाही. चटक्याच्या बिया घासुन चटके द्यावेत असं आता वाटत नाही, कारण परीस्थितीचे चटके सोसतानाच पुरेवाट झालेली असते. कॅलिडोस्कोप बघितलेला नाही. सर्कशितला जोकर आता आपलं मन रिझवु शकत नाही. तसंच कापसाची म्हातारी पण पकडण्याचा चार्मही आता राहीलेला नाही. कापसाच्या त्या म्हातारीने उडता उडता आपला "बाळपणीचा काळ सुखाचा " स्वत: बरोबर कधी नेला ते कळलंच नाही. त्या ऊडणारया म्हातारीने सर्व आनंद नेले. त्याच्या बदल्यात तिच वार्धक्य तिने आपल्याला दिलं. म्हणुन ती अजुनही ऊडु शकते. आपण जमिनीवरच आहोत

लेखन ● व. पु. काळे (http://www.davbindu.com/marathi_lekh_va_pu_kale.htm)